Önceki anlaşma ile getirilen bir takım ekonomik düzenlemeler ve vergilendirme kuralları 1995 yılındaki Oslo II Anlaşması’nda getirilmiş olan beş yıllık ara dönemde İsrail ve Filistin Yönetimi arasındaki tüm ekonomik etkileşimi düzenlemek üzere XXIV maddesi olarak birleştirilmiştir. Fakat Filistinlilerin herhangi bir bağımsız ticari ilişkide bulunmaları engellenirken, Filistin ekonomisi, tüm sınırları, ithalat ve ihracatın yanı sıra tarifeleri, KDV oranlarını ve benzin fiyatlarını kontrol eden İsrail ile yarı Gümrük Birliği aracılığıyla İsrail’e fiilen entegre edilmiştir. Protokol, İsrail’in Filistin Yönetimi adına Filistin ithalatında tarifeler ve KDV toplamasına, haksız yere yüksek miktarda toplama ve işleme ücretlerinin yanı sıra, İsrail’de ve yerleşim yerlerinde çalışan Filistinlilerden gelen tüm gelir vergilerini toplamasına izin vermektedir. Uzmanlar 20 yıl önce sona ermesi gereken protokolün sadece Filistin’in ekonomik büyümesini engellemekle kalmayıp aynı zamanda Filistin’in İsrail’e ekonomik bağımlılığını da kesinleştirdiğini iddia etmektedir.