Filistin’deki ilk çekirdek komünistler grubu Ekim 1919’da oluşturulmuştu. Yahudi göç dalgalarının bir parçası olarak Filistin’e gelen ve “sosyalist” veya “proleter Siyonizm” denen söylemin etkisi altına giren Yahudi sol aktivistler Sosyalist İşçi Partisi adını almıştır. Sosyalist İşçi Partisi, ortaya çıkışından kısa bir süre sonra, dünyadaki çeşitli Komünist hareketleri birleştirmek için siyasi ve örgütsel bir çerçeve olması amacıyla Mart 1919’da Lenin’in inisiyatifiyle kurulan Komünist Enternasyonal (Komintern)’e katılmak için başvurmuştur. Komintern liderliği, üyeliğe ve hedef kitleye yönelik bir “Araplaştırma” politikası benimsemek, adını değiştirmek ve Siyonist sosyalist akımlarla bağlarını koparmak şartıyla bu grubun üyeliğini kabul etmiştir. İki toplum arasındaki gerilim ve şiddetin büyümesiyle birlikte 1943’te bölünmüştür. Arap üyelerin çoğu daha sonra yeni bir grup olan Ulusal Kurtuluş Ligi’ne ve ardından 1948 Arap-İsrail Savaşı’ndan sonra Ürdün Komünist Partisi’ne katılmıştır. Gazze Şeridi’nde münferit bir Gazze Komünist Partisi ortaya çıkmıştır. 1975’in ortalarında Ürdün Komünist Partisi, Ürdün Partisi ile iç mücadelelerin ardından, Batı Şeria kolunu, Filistin Komünist Örgütü’ne dönüştürerek Şubat 1982’de Ürdün Komünist Partisi’ni yeniden kurmuştur. Yeni kurulan parti Gazze’den komünistleri de içermiş ve Filistin Kurtuluş Örgütü’ne destek vermiştir. Nisan 1987’de Süleyman Najjab Filistin Kurtuluş Örgütü Yürütme Kurulu-Komitesi’ne seçilen ilk Filistin Komünist Partisi lideri olmuştur. Sovyetler Birliği’nin çöküşünden sonra parti, Filistin Halk Partisi olarak yeniden adlandırılmıştır.