28 Eylül 2000-8 Şubat 2005 yılları arasında gerçekleşen ve Aksa İntifadası olarak da bilinen Filistin sivil ayaklanması ve uzun dönemli protesto eylemleri.

İsrail işgaline karşı bu ikinci kitlesel direniş hareketi, dönemin muhalefet lideri Ariel Şaron’un beraberinde bir grup asker ve militanla birlikte 28 Eylül 2000 tarihinde Harem-i Şerif bölgesine provokatif ziyareti üzerine başlamıştı. Ziyaret günü, cami içindeki Filistinlilerin tepkileri sonraki günlerde tüm Filistin topraklarını karan kitlesel gösterilere ve eylemlere dönüşmüştür. 

Daha geniş perspektiften bakılacak olursa İntifada’nın ardında yatan nedenler Oslo sürecinin başarısızlığa uğraması ve Filistin Yönetimi (PA) içindeki yozlaşmadır. Eylül 2000 ile Şubat 2005 arasında yaklaşık 3.000 Filistinli ve 1.000 İsrailli öldürülmüştür. 2001 yılı, İşgal Altındaki Filistin Topraklarında (OPT) 1967 yılından bu yana en fazla ölümün gerçekleştiği yıl olmuştur. İsrail Birinci İntifada’da Filistinlilerin direnişine oluşan uluslararası sempatiyi önlemek ve Filistinlilerin gerçekleştirdiği intihar eylemlerini engellemek için olayların başlangıcından itibaren büyük saldırılar gerçekleştirmiştir. İkinci İntifada sırasında İsrail, Batı Şeria’da Uluslararası Adalet Divanı (UAD) tarafından yasadışı kabul edilen Ayrım Duvarı’nın yapımına başlamıştır. Hamas’ın iki önemli lideri Şeyh Ahmet Yasin ve Abdülaziz Rantisi 2004 yılı içinde suikastla öldürülmüştür. Karargahı haftalarda kuşatma altında tutulan ve bombalanan Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) lideri Yaser Arafat de zehirlenerek hayatını kaybetmiştir. Arafat’ın Kasım 2004’te  ölümünden sonra karizmatik olmayan bir lider olarak Mahmud Abbas liderlik makamına geçmiştir. İkinci İntifada, dönemin İsrail Başbakanı Ariel Şaron ile Filistin Devlet Başkanı Mahmud Abbas arasında Mısır’ın Şarm el-Şeyh kentinde imzalanan bir ateşkesle resmen sonuçlanmıştır.