İsrail’in 1967 Altı Gün Savaşı’nda işgal ettiği topraklar üzerinde yasadışı inşa edilmiş yerleşim alanlarına Yahudi yerleşim birimleri denilmektedir. Şehirler, kasabalar, blok birimler, karakollar ve küçük yerleşim birimleri gibi birçok farklı çeşidi bulunmaktadır. Yerleşim birimleri Batı Şeria, Gazze, Doğu Kudüs, Golan Tepeleri ve Sina Yarımadası’nda inşa edilmiştir. İsrail, 1979’da Sina’dan, 2005’te Gazze Şeridi’nden çekilmiştir. Günümüzde 26’sı Doğu Kudüs’te olmak üzere Batı Şeria’da yaklaşık 130 “resmî” yerleşim yeri vardır. Buralarda 225.000’i Doğu Kudüs’te olmak üzere yerleşim birimlerinde 630.000’den fazla yerleşimci yaşamaktadır. Yerleşim birimleri, Filistin şehirleri ve kasabalarının birleşmesini önleyerek; bağımsız bir Filistin devletinin kurulmasının önünde büyük bir engel teşkil etmektedir. Ayrıca yerleşimciler tarafından Filistinli halka yönelik uygulanan şiddet eylemleri de önemli sorun alanlarından biridir. Uluslararası hukuka aykırı bulunan yerleşim birimleri, Birleşmiş Milletler tarafından da Dördüncü Cenevre Sözleşmesi’nin ihlâli olarak görülmektedir. “Yerleşim” kelimesi boş arazilere yerleşildiği izlenimi verdiğinden Filistinliler “koloni” terimini kullanmayı tercih etmektedir. Yerleşim birimleri de aynı koloniler gibi Filistinlilere ait verimli tarım toprakları üzerine kurulmakta ve toprağın işgali, askerî güçle yönetimi sürdürmek gibi tipik sömürgecilik unsurlarını içermektedir. Yerleşim birimleri; İlkeler Bildirgesi’nden (Oslo I Anlaşması) sonra düzenlenen ve 1999 yılında sonuçlanması planlanan, ancak günümüzde hâlâ daha sonuçlanmamış olan kalıcı statü müzakerelerinde görüşülmek üzere ertelenen sorunlardan biridir.