1889 yılında Nablus’ta doğmuştur. Doğduğu şehirde eğitim hayatına başlayan Abdühadî, lise öğrenimini İstanbul’daki Mercan Lisesi’nde tamamlamıştır. 1914’te, hukuk diploması aldığı Fransa Sorbonne Üniversitesi’ne kaydolmuştur. 1911 yılında Arap bağımsızlığına ve birliğine çağrı yapan Genç Araplar Cemiyeti’nin (El-Fetat Cemiyeti) liderlerinden biriydi. Adem-i Merkeziyet Cemiyeti üyeliği yapmıştır. 1913 yılında gerçekleşen İlk Arap Kongresi’nin kurucuları arasında yer alır. Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra Emir Faysal b. El-Hüseyin’e katılmış ve Emir Faysal’ın danışmanlığını yapmıştır. Sonrasında 1919 yılında Şerif Hüseyin b. Ali tarafından Versay Konferansı’na (Paris Barış Konferansı) gönderilen Arap heyete hukuk danışmanlığı yapmıştır. 1919-1920 yılları arasında Faysal Yönetimi Dönemi’nde Şam’da Emir Faysal’ın özel sekreterliğini üstlenir. 1921 yılında Ürdün’ün doğusunda Emir Abdullah’a danışmanlık yapmıştır. Amman’daki Haşimî Kraliyet Divanının ilk başkanıdır. 1924 yılında avukatlığı bırakıp Ulusal Filistin Hareketi sözcüsü olduğu Kudüs’e geri döner. Cenin bölgesi hakkında düzenlenen Arap Filistin Konferansı’nın beşinci (Ağustos 1922, Nablus) ve altıncı (Haziran 1923, Yafa) oturumunda, Beysan (Bet Şean) Bölgesi hakkında düzenlenen Arap Filistin Konferansı’nın yedinci (Haziran 1928) oturumunda Yürütme Komitesi temsilciliğine ve 1928 yılında Kudüs’te gerçekleşen Arap Filistin Konferansı’nın Yürütme Komitesi sekreterliğine seçilmiştir. 1929 yılında gerçekleşen Burak Duvarı olayları hakkındaki gerçekleri ortaya çıkarmak için İngiliz Shaw Komisyonu’nun önünde Arapların olaya bakışını açıklamıştır. 1930’da İngiltere’ye giden Filistinli heyette üyelik, Nisan 1936’da Birinci Arap Yüksek Komitesi üyeliği ve genel sekreterliği görevlerinde bulunmuştur. 1936-1939 yılları arasında gerçekleşen Arap ayaklanmalarında önemli rol oynar. Haziran 1936’da tutuklanarak yüzlerce isyancıyla birlikte Sarafand Ordugahı’nda hapsedilmiştir. 1937 yılında İngiliz Manda Yönetimi Abdülhâdî’yi, Arap Yüksek Komitesi’nin bazı üyeleriyle birlikte sürgün etmeye karar verince ülkeye dönmesi engellenmiştir. 1941 yılına kadar sürgünde kalmıştır. Şubat 1939’da Saint James Sarayı’nda gerçekleşen ve Yahudi göçünün sınırlandırılması ile Siyonist hareket tarafından gerçekleştirilen arazi satışlarının durdurulması çağrısında bulunan Beyaz Belge’nin yayınlandığı Londra Konferansı’nda Filistin heyeti üyeliği yapmıştır. 1941’de geri döndükten sonra Arap Yüksek Komitesi’nin faaliyetlerinin yürütülmesini tamamlar. Nekbe’nin hemen ardından 1948 yılında Bütün Filistin Hükümeti ismi ile Gazze’de kurulan ilk Filistin Hükümetinin üyesi ve bakanıdır. Ellili yılların başında Kahire’ye, Ürdün büyükelçisi olarak tayin edilmiş ve 1951-1955 yılları arasında bu görevde kalmıştır. 1955-1958 yılları arasında adalet bakanlığı ve dışişleri bakanlığı görevlerinde bulunmuştur. Ürdün Ayan Meclisi üyeliği yapmıştır. 1964 yılında Kahire’de bulunan Arap Üniversitesi Daimî Hukuk Komitesi başkanlığına seçilmiştir. 15 Mart 1970 tarihinde Kahire’de vefat edinceye kadar bu şehirde yaşamıştır.