1897’de Nablus’ta doğdu. Köklü bir aileye mensuptur. İlk ve orta öğrenimini Beyrut’ta tamamladı. Edebiyat alanında yükseköğrenim gördü. 1916’da Osmanlı ordusuna yedek subay olarak atandı. Arap isyanlarının patlak vermesiyle ordudan ayrıldı ve Prens Faysal Bin El-Hüseyin önderliğinde Arap ordusuna katıldı. 1917’de Osmanlı idaresi tarafından gıyabında idama mahkum edildi. Eğitimini tamamlamak için Kahire’ye gitti ancak İngiliz kuvvetleri Filistin’e girdikten sonra geri dönmek zorunda kaldı. 1919’da Şam’daki ilk Suriye konferansında Nablus’u (İbrahim Abdülhadi ile birlikte) temsil etti ve o dönemde Suriye Anayasası’nın ilk taslağının hazırlanmasına katkıda bulundu. 1920’de Fransızların Şam’ı işgali ve Faysal rejiminin devrilmesinden sonra Nablus’a döndü ve ardından Paris’te hukuk okumak için Fransa’ya gitti. 1925’te mezun oldu ve Filistin’e döndü. Kudüs’teki Filistin Hukuk Enstitüsünde öğretmenlik yapmanın yanı sıra Nablus’ta hukuk mesleğinde çalıştı (1927-1936). 1929-1930 ile 1933 yıllarında patlak veren devrimlerde ulusal harekette aktif rol aldı. Nablus’u bir dizi Filistin ulusal konferansında temsil etti ve 1928’de ilk yürütme komitesinin üyesi oldu. Kudüs’teki Filistin Haklar Enstitüsünden istifa etti ve 36 cilt hacmindeki yabancı eserleri Arapçaya çevirmeye başladı.  Eserlerini çevirdiği isimler arasında Montesquieu, Jean-Jacques Rousseau, Voltaire, Emile Ludf gibi yazarlar vardır. 1953’te Irak Bilim Konseyine ve 1955’te Şam Arap Dili Akademisine üye seçildi. Fransız yazar Cara de Vaux’un ünlü İslam Düşünürleri kitabını çevirirken kalp krizi geçirdi. 21 Kasım 1957’de öldü. Nablus’taki kırk günlük anma töreninde iletilen tüm mektuplar ve vaazlar Adel Zuayter’in Hatırası kitabında toplanmış ve yayımlanmıştır.