Tanzimat devri reformları, her alanda olduğu gibi maarif sahasında da yenilenmeyi, çağcıllaşmayı amaçlıyordu. Batılı devletlerin Osmanlı ülkesinde misyonerlik faaliyetleri kapsamında kurdukları okullar nicelik ve nitelik açısından muazzam bir ivme kazanmış, Osmanlı kurumları bu yeni misyoner okullarıyla rekabet etmekte zorlanır bir duruma gelmişti. 1857 yılında Maarif-i Umûmiye Nezareti tesis edilmiş ve 1869 tarihinde de Maarif-i Umûmiye Nizamnamesi çıkarılmıştı.

II. Abdülhamid’in 1876 yılında tahta çıkmasıyla birlikte Tanzimat devlet adamlarının yarım kalan bazı projeleri tekrar hayata geçirilmişti. Gerek merkezde gerekse taşrada çağın gereklerine uygun yeni okullar açılıyordu. Eğitim seferberliği elbette Filistin’de de aynı itinayla yürütülüyordu. Bu kapsamda 1890 yılında Kudüs’te ilk defa bir idadi mektebi kurulmuştu. Kudüs İdadisi’nde Matematik, Geometri, Coğrafya, Güzel Yazı, Fransızca, Arapça, Farsça gibi dersler veriliyordu.

1904 tarihli bir vesikada Kudüs İdadisi’nde hangi hocaların haftada kaç saat hangi derslere girecekleri ve ders ücretleri ayrıntılı olarak verilmiştir.